Wędrówka po dolinie Dunaju w Beuron

W Niemczech, zgodnie z tradycją, sezon na piesze wędrówki zaczyna się 1 maja, czyli po Nocy Walpurgii, nocy, w której to czarownice zlatują się na sabaty na szczytach gór. Po przeżyciu tej „ciężkiej” nocy z czarownicami i duchami w tle (co obecnie uzewnętrznia się psikusami robionymi przez dzieciaki, polegającymi np. na wiązaniu aut papierem toaletowym, lub smarowaniem szyb pastą do zębów), 1 maja, kto żyw, rusza na wędrówkę. Każdy (no, prawie każdy) chce w ten sposób uczcić początek wiosennego karnawału. Ludzie wędrują wzdłuż i wszerz Niemiec. Jak tradycja, to tradycja!

Ja ze swoją grupą sezon na piesze wędrówki rozpoczęłam wędrówką po Jurze Szwabskiej, a dokładnie, po pięknej dolinie Dunaju w gminie Beuron.

Beuron (Badenia-Wirtembergia) znane jest nie tylko z benedyktyńskiego klasztoru założonego w 1863 r. w miejscu, gdzie tradycja życia klasztornego sięga IX w, ale także z pięknej doliny Górnego Dunaju, wymarzonego miejsca na rodzinne wędrówki.

Oto mój kalejdoskop fotograficzny z wędrówki

po dolinie Dunaju.

Wędrowiec z Beuron wita wszystkich wędrowców i wskazuje

kierunek wędrówki.

Drewniany most nad Dunajem z 1800 r. przyciąga wszystkich 
swoją piękną konstrukcją. Aż chce się przez niego przejść, 
nawet po kilka razy.

Wędrówkę rozpoczęliśmy spod imponującego klasztoru

benedyktyńskiego (Opactwo św. Marcina).

Beuron w wiosennej szacie.

No to w drogę wędrowcy!

Widok skalistych gór robi wrażenie. Są ogromne i piękne.

Widoki są piękne dookoła.

Klasztor benedyktyński z 1863 r. widziany z oddali.

Dworzec kolejowy w dużym zbliżeniu (ok. 2 km).

Dworzec kolejowy i klasztor benedyktyński widziany z oddali.

Szlak wędrowny wzdłuż Dunaju.

U podnóża gór, wzdłuż koryta Dunaju, biegnie tor kolejowy. Pociągi 
kursują wahadłowo. Akurat pędzi z Beuron.

Pociąg wypadł z tunelu i pędzi do Beuron.

Wędrowcy też muszą pokonywać tunele.

W tunelach jest chłodno i wilgotno, ale bardzo przyjemnie. Można 
się ochłodzić po długiej wędrówce.

Można także powspinać się po małych tunelikach i popodziwiać widoki.

Idąc wzdłuż Dunaju na drzewach widać ślady zębów bobrów. W niektórych 
miejscach obgryzione pnie tylko sterczą

Skaliste góry w dolinie Dunaju są ogromne i piękne.

Na szczycie - jak zwykle - widnieje krzyż.

Powrót do Beuron też jest wspaniały. Droga prowadzi

wzdłuż gór i pól.

Tu w nieszczęśliwym wypadku zginął znany Opad Benedikt Reetz.

Aniele Boże miej w opiece wszystkich, którzy są dzisiaj w drodze.

(tłumaczenie).

Powrót do Beuron. Aby wejść do miasta, trzeba przejść przez most 
kolejowy. W oddali widać stary dworzec.

Przy wejściu do miasta stoi taki piękny stylowy dom… niestety pusty.

O, braciszek wyszedł z klasztoru spaceruje sobie po Beuron.

Wędrowcy nieco zmęczeni... ale szczęśliwi. Wędrówka była naprawdę 
udana. Tak twierdzą ci co w kadrze, tak też twierdzą ci co poza kadrem.

Wędrowiec z Beuron jednych wędrowców wita, innych już żegna.

My już ciebie żegnamy wędrowcze. Do następnej wędrówki!

HKCz

(18.05.2012)